Chapter VII
Lumipas ang isang linggo buhat nang magkaayos silang dalawa ni James. Sa maikling panahon na iyon ay mas nakilala niya ito. May pagka-suplado ito pero she knows that deep inside him, he cares. She saw how James look at his mom, he loves her so much even though he wouldn't say it.
Naging close silang dalawa. Nagbibiruan na sila at naghaharutan. Madalas nga nitong matikman ang malabakal niyang mga kamay kaya panay ang reklamo nito pero di naman magawang magalit. There's one time when they had a jamming at the pool area, napalo niya ito nang sobrang lakas.
"You're so good Devon. Really, really good" nakangising wika nito sa kaniya.
"Don't joke at me" natatawang sabi niya sabay hampas sa hita nito.
"Ouch!" hiyaw ni James. "You're so brutal. I won't ever ever touch you again. Why don't you like complements?" napatawa lang siya sa sinabi nito.
* * * * * * * * * * * * * * * * *
Pasukan na nila at sobrang excited siya na makakilala ng ibang tao. Ito rin ang araw na pinakahihintay niya kung ano ang naging resulta ng scholarship exam niya. Parehong alas-siyete ang umpisa ng klase nila ni James kaya sabay silang dalawang pumasok at habang nasa taxi ay walang tigil ang biruan nila kaya ang drayber ay natatawa na lang sa kanila.
Madami ng estudyante pagkababa nila ng taxi. Nauna siyang bumaba ng elevator sa may third floor habang ang unang klase nito ay sa fifth floor pa. Lakad-takbo siya para hanapin kung nasaan ang Room 301. Tumingin siya sa suot niyang relo, it's only quarter to seven kaya binagalan niya ang lakad. Pumasok siya sa kuwartong hinahanap niya at nakita niyang marami-rami na rin ang mga tao roon. Umupo siya sa upuang nasa second row kung saan malapit sa bintana.
Ang Gemsters University ay isa sa mga pinakasikat na universities sa Makati, may tatlo itong fully airconditoned big buildings na tila mga hotel. kung saan napapaligiran ng malawak at mapunong lupain. Nang una siyang pumunta dito kasama si James, napatulala siya pagpasok dahil sa marangyang estilo ng pagkakagawa nito. Kaya nga naisip niya na kailangan niya talagang makapasa sa scholarship dahil tiyak na napakalaki ng matrikula dito and she couldn't take that her Ninang Marge will pay for it if she fails. Mamaya niya malalaman ang resulta ng exam at alam niyang papasa siya. Napalingon siya sa cute na babaeng katabi niya ng kausapin siya nito.
"Hi!" nakangiting bati nito. Sa tantiya niya mayaman ito dahil na rin sa maporselanang kutis nito at pananamit na bagamat simple ay eleganteng tingnan. "I'm Fretzie Bercede, you are?" at inilahad ang kamay nito.
"I'm Devon Seron, just call me Dev" at nakangiting tinanggap ang kamay nito.
"Salamat at may nakausap na rin akong approachable. Kasi yung ibang classmates natin dito parang mga seryoso lahat" bulong nito sa kaniya.
Natawa siya sa sinabi nito. "Alam mo naman majoring in Accountancy is a big big challenge" sabi niya dito.
Napanguso ito and it's cute. "Oo nga eh, kaya parang pagpasok ko dito gusto ko ng mag-shift" biro nito.
Magaan ang loob niya dito. She feels that she's nice at makakasundo niya. "Almost seven na wala pa yung prof natin" wika niya.
"Baka na-traffic. Dev pwede sabay tayo mamaya mag-lunch?" nahihiyang tanong nito.
"Oo ba. Papakilala din kita sa kinakapatid ko at sa kaibigan namin."
"Buti nga nakilala kita, kasi yung ibang friends ko sa ibang universities nag-enrol kaya tuloy kami lang ni Ivan ang pumasok dito. Papakilala din kita sa kaniya mamaya."
One hour ang lumipas bago dumating ang Professor nila sa subject nilang Fundamentals in Accounting kaya marami na silang napagkuwentuhan ni Fretzie. Nakuwento niya din dito ang nangyari sa mama niya at kung saan siya naninirahan ngayon. She was amused by her stories, talagang pinakinggan siya nito. Nagkuwento rin si Fretzie sa kaniya at tawa siya ng tawa dahil may pagkakalog ito. Natapos ang klase nila ng alas-onse ng umaga at sa loob ng apat na oras na pamamalagi sa kuwarto ay ramdam niya na ang gutom. Nag-text sa kaniya si James na sabay silang kumain dahil alas-onse din ang lunch break nito.
Pagkababa nila sa first floor patungo sa cafeteria ay may lalaking lumapit sa kanila. It was Ivan, childhood friend ni Fretzie. Half-Filipino, Half-Irish ito kaya napakaguwapo, naisip niya tuloy si James. Habang papunta silang tatlo sa kainan ay pansin niya ang mga humahangang tingin ng mga babaeng estudyante kay Ivan. Nakita niya si James at Ken na nagtatawanan habang hinihintay sila. Nakita sila ni Ken at dali-daling tumayo at sinalubong sila. Nagulat siya nang kinuha nito ang mga libro niya at hinila siya palapit sa lamesang inookupa nito at ni James habang ang dalawa niyang kasama ay sumunod sa kanila.
Wala siyang nagawa kung hindi umupo sa tabi nito. Hindi niya alam na matalim ang tingin ni James sa kanilang dalawa. Ipinakilala niya ang dalawang bagong kaibigan sa mga ito na madali namang nagkasundo . Masayang nagkuwento si Ken tungkol sa unang klase nito bilang Architecture student habang si James ay inatake na naman ata ng kasungitan dahil tahimik ito. Engineering ang course na tinake-up nito samantalang si Ivan ay nag-major in Photography. Natapos ang lunch nilang apat nang hindi siya kinakausap ni James at hindi niya alam kung bakit. Mamaya niya na lang ito ite-text para sabihing sabay na sila umuwi.
Samantala inis na pumunta si James sa sumunod niyang klase. He saw what Ken did to Devon at the cafeteria and it made him mad. Hindi niya alam kung bakit basta naramdaman niya na lang na parang uminit ang ulo niya pagkakita sa iginawi ng bestfriend niya. Ken treated Devon as if she was his girlfriend samantalang halos dalawang linggo pa lang magkakilala ang mga ito. Mas nainis pa siya dahil hindi man lang siya kinausap ni Devon na busy sa pakikinig kay Ken. He knew that he had been rude dahil napakatahimik niya kanina lalo pa at may mga bago silang kakilala pero hindi niya lang talaga mapigilan ang pagkulo ng dugo niya. Hindi niya alam kung bakit ganito ang nararamdaman niya and it's new to him.
His phone beeps and saw one message came from Devon.
"James, bkit ang tahmik m knna? Naka2takot k 2loy kausapn. Is der any problem? Ya2in sana kita na sabay tau umwi ma2ya if ever mahi2ntay m ko til 4." His face lighten when he read her message and his fingers suddenly typing for a quick reply.
"It's ok I'll wait 4 you til 4. I just had som thoughts earlier. sorry 4 bein rude."
"Cge. just w8 4 me n front of d Ofiz of S2dent affairs, I'll check if I passed d exam.Tnx. Keep smiling DD!!!" Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi dahil sa huling text nito. Devon is such an honest, sweet and tough woman that's why she's fun to be with. Nagsisi siya kung bakit naging masama ang pakikiharap niya dito nung dumating ito sa kanila. Nagselos talaga siya dahil sa atensiyong binibigay ng ina dito. Ngunit, unti-unting nawala iyon nang makita niyang parang masarap itong kasama dahil sa mga ngiti nitong animo walang pinoproblema. Kaya minsan, kahit mainit ang ulo niya, sa tuwing makikita niya itong nakangiti ng ubod tamis ay biglang naglalaho na lang ang pagka-inis niya. Napakagaan ng pakiramdam kapag nakikita niya ito kahit nitong mga huling linggo lang silang nagkalapit ng husto at naging magkaibigan.
Ang Gemsters University ay isa sa mga pinakasikat na universities sa Makati, may tatlo itong fully airconditoned big buildings na tila mga hotel. kung saan napapaligiran ng malawak at mapunong lupain. Nang una siyang pumunta dito kasama si James, napatulala siya pagpasok dahil sa marangyang estilo ng pagkakagawa nito. Kaya nga naisip niya na kailangan niya talagang makapasa sa scholarship dahil tiyak na napakalaki ng matrikula dito and she couldn't take that her Ninang Marge will pay for it if she fails. Mamaya niya malalaman ang resulta ng exam at alam niyang papasa siya. Napalingon siya sa cute na babaeng katabi niya ng kausapin siya nito.
"Hi!" nakangiting bati nito. Sa tantiya niya mayaman ito dahil na rin sa maporselanang kutis nito at pananamit na bagamat simple ay eleganteng tingnan. "I'm Fretzie Bercede, you are?" at inilahad ang kamay nito.
"I'm Devon Seron, just call me Dev" at nakangiting tinanggap ang kamay nito.
"Salamat at may nakausap na rin akong approachable. Kasi yung ibang classmates natin dito parang mga seryoso lahat" bulong nito sa kaniya.
Natawa siya sa sinabi nito. "Alam mo naman majoring in Accountancy is a big big challenge" sabi niya dito.
Napanguso ito and it's cute. "Oo nga eh, kaya parang pagpasok ko dito gusto ko ng mag-shift" biro nito.
Magaan ang loob niya dito. She feels that she's nice at makakasundo niya. "Almost seven na wala pa yung prof natin" wika niya.
"Baka na-traffic. Dev pwede sabay tayo mamaya mag-lunch?" nahihiyang tanong nito.
"Oo ba. Papakilala din kita sa kinakapatid ko at sa kaibigan namin."
"Buti nga nakilala kita, kasi yung ibang friends ko sa ibang universities nag-enrol kaya tuloy kami lang ni Ivan ang pumasok dito. Papakilala din kita sa kaniya mamaya."
One hour ang lumipas bago dumating ang Professor nila sa subject nilang Fundamentals in Accounting kaya marami na silang napagkuwentuhan ni Fretzie. Nakuwento niya din dito ang nangyari sa mama niya at kung saan siya naninirahan ngayon. She was amused by her stories, talagang pinakinggan siya nito. Nagkuwento rin si Fretzie sa kaniya at tawa siya ng tawa dahil may pagkakalog ito. Natapos ang klase nila ng alas-onse ng umaga at sa loob ng apat na oras na pamamalagi sa kuwarto ay ramdam niya na ang gutom. Nag-text sa kaniya si James na sabay silang kumain dahil alas-onse din ang lunch break nito.
Pagkababa nila sa first floor patungo sa cafeteria ay may lalaking lumapit sa kanila. It was Ivan, childhood friend ni Fretzie. Half-Filipino, Half-Irish ito kaya napakaguwapo, naisip niya tuloy si James. Habang papunta silang tatlo sa kainan ay pansin niya ang mga humahangang tingin ng mga babaeng estudyante kay Ivan. Nakita niya si James at Ken na nagtatawanan habang hinihintay sila. Nakita sila ni Ken at dali-daling tumayo at sinalubong sila. Nagulat siya nang kinuha nito ang mga libro niya at hinila siya palapit sa lamesang inookupa nito at ni James habang ang dalawa niyang kasama ay sumunod sa kanila.
Wala siyang nagawa kung hindi umupo sa tabi nito. Hindi niya alam na matalim ang tingin ni James sa kanilang dalawa. Ipinakilala niya ang dalawang bagong kaibigan sa mga ito na madali namang nagkasundo . Masayang nagkuwento si Ken tungkol sa unang klase nito bilang Architecture student habang si James ay inatake na naman ata ng kasungitan dahil tahimik ito. Engineering ang course na tinake-up nito samantalang si Ivan ay nag-major in Photography. Natapos ang lunch nilang apat nang hindi siya kinakausap ni James at hindi niya alam kung bakit. Mamaya niya na lang ito ite-text para sabihing sabay na sila umuwi.
* * * * * * * * * * * * * * * *
Samantala inis na pumunta si James sa sumunod niyang klase. He saw what Ken did to Devon at the cafeteria and it made him mad. Hindi niya alam kung bakit basta naramdaman niya na lang na parang uminit ang ulo niya pagkakita sa iginawi ng bestfriend niya. Ken treated Devon as if she was his girlfriend samantalang halos dalawang linggo pa lang magkakilala ang mga ito. Mas nainis pa siya dahil hindi man lang siya kinausap ni Devon na busy sa pakikinig kay Ken. He knew that he had been rude dahil napakatahimik niya kanina lalo pa at may mga bago silang kakilala pero hindi niya lang talaga mapigilan ang pagkulo ng dugo niya. Hindi niya alam kung bakit ganito ang nararamdaman niya and it's new to him.
His phone beeps and saw one message came from Devon.
"James, bkit ang tahmik m knna? Naka2takot k 2loy kausapn. Is der any problem? Ya2in sana kita na sabay tau umwi ma2ya if ever mahi2ntay m ko til 4." His face lighten when he read her message and his fingers suddenly typing for a quick reply.
"It's ok I'll wait 4 you til 4. I just had som thoughts earlier. sorry 4 bein rude."
"Cge. just w8 4 me n front of d Ofiz of S2dent affairs, I'll check if I passed d exam.Tnx. Keep smiling DD!!!" Sumilay ang ngiti sa kaniyang labi dahil sa huling text nito. Devon is such an honest, sweet and tough woman that's why she's fun to be with. Nagsisi siya kung bakit naging masama ang pakikiharap niya dito nung dumating ito sa kanila. Nagselos talaga siya dahil sa atensiyong binibigay ng ina dito. Ngunit, unti-unting nawala iyon nang makita niyang parang masarap itong kasama dahil sa mga ngiti nitong animo walang pinoproblema. Kaya minsan, kahit mainit ang ulo niya, sa tuwing makikita niya itong nakangiti ng ubod tamis ay biglang naglalaho na lang ang pagka-inis niya. Napakagaan ng pakiramdam kapag nakikita niya ito kahit nitong mga huling linggo lang silang nagkalapit ng husto at naging magkaibigan.
* * * * * * * * * * * * * * * *
Naging mabilis ang oras ng hapong iyon at natapos ang huli niyang subject. Nauna na sa kaniya si Fretz dahil sinundo ito ni Ivan. Nagmamadali siyang nag-aayos ng mga gamit sa bag dahil tiyak na naghihintay na si James sa may OSA nang biglang may dalawang palad na tumakip sa kaniyang mga mata.
"James, is that you?" tanong niya at tinanggal ang mga kamay ng taong nasa kaniyang likuran. Nang lumingon siya ay ang nakangiting si Enrique ang bumungad sa kaniya. "Ikaw pala. Akala ko kung sino"
"James, is that you?" tanong niya at tinanggal ang mga kamay ng taong nasa kaniyang likuran. Nang lumingon siya ay ang nakangiting si Enrique ang bumungad sa kaniya. "Ikaw pala. Akala ko kung sino"
"May usapan ba kayo ni James? Akala mo kasi ako ang bestfriend ko," tanong nito habang pinapanood siya sa pag-aayos ng mga libro niya.
"Oo. Tiyak na iniintay na ko nun. Late na kasi nagpalabas yung teacher namin. Kaasar nga eh."
"Hahatid ko na kayo. I brought my dad's car."
"Okay. Sige." Dali-dali niyang isinukbit ang shoulder bag at binitbit ang mga libro niya. Nabigla siya nang bigla na lang kunin nito ang mga libro niya sa kaniya.
"I'll do the honor," nakangiting turan nito.
"Baka masanay ako niyan Ken. Naku, baka yung girlfriend mo magselos sa'kin pag nakita tayo." Akmang kukunin niya ang mga libro nang inilayo nito ang mga 'yon.
"First of all devz, I don't have a girlfriend. Second, you're my friend so I can give you my help all the time. Got it?" Napapantastikuhang tiningnan niya ito. She's so blessed nakatagpo siya ng kaibigang tulad nito.
"Wow! I love this. I'm so blessed I have a friend like you!" eksaheradong turan niya na ikinatawa nito. Habang pababa sila ng elevator ay aware siya sa mga mata ng mga babaeng nakatingin sa kasama niya. Guwapo si Ken at medyo kahawig nito si James kaya hindi na siya nagtataka kng napakahabulin nito. Pagkababa nila ng elevator ay nakita niya agad si James na nakaupo sa my bench katapat ng OSA. May kausap itong tsinitang babae at masayang nagkukuwentuhan ang mga ito.
"James. Kanina ka pa ba?" tanong niya. Tumayo ito at nagpalipat-lipat ang tingin sa librong hawak ni Ken at sa kaniya.
"Dude! Who's this pretty girl with you?" si Ken. Tumayo ang babae mula sa pagkakaupo at nagpakilala sa kanila.
"Hi! I'm Annielyn Tan. Just call me Ann," nakangiting turan nito. Pinakilala sila ni James dito. Classmate and friend ito ni Tricia sa kursong Tourism. Pinakilala ng huli ito kay James nang nagkita ang mga ito sa library. Hinihintay lang daw ni Ann and sundo kaya sumama na lamang muna kay James habang hinihintay siya. Mukha namang mabait ito at mukha ding mayaman. Tulad kay Fretzie ay magaan din ang loob niya dito. Nagpaalam siya sa tatlong kasama na titingnan niya lang sa loob ang resulta ng scholarship niya.
Kakaba-kabang pumasok at tinungo ang opisina ng head doon. Galak ang naramdaman niya nang sabihin nitong nakapasa siya at nakakuha siya ng average na ninety five percent na labis niyang ikinatuwa. Hindi mapagkit ang ngiti sa kaniyang labi nang salubungin siya nila Ken at James.
"Where's Ann?"
"She went home. How's the result?" tanong sa kaniya ni James.
"My God. Pasado ako," tatawa-tawang sabi niya na ikinangiti ng todo ng dalawa.
"This is a call for a celebration," singit ni Ken at walang abog-abog na kinuha ang isang kamay niya at hinila siya patungo sa sasakyan nito. Naiwan si James na natigilan dahil sa nasaksihan. Lumingon si Devon kay James na nagtataka dahil hindi parin ito sumusunod sa kanila.
"James!" sigaw niya. Tila nahimasmasan ito at patakbong sumunod sa kanila ni Ken.
No comments:
Post a Comment