Sunday, September 26, 2010

A Journey to Hate and Love (JaEvon Fanfic) Ch. 10

     Chapter X


      Devon has woken up with a big smile on her face. She was exhausted yesterday that she fell asleep on James' shoulder. Her plan didn't work, as if it was destined to happen. She's supposed to be with Ken that day but it was James, the last person she wanted to be with. She got up from her bed to fix herself. She stood on her room's big window and saw James enjoying the pool. He looked at Devon's room as if expecting to see her.

     James waved and shout. "Devon come down here! Breakfast is ready! Join me!" Tila maganda rin ang gising nito tulad niya. Bumaba si Devon. Nakita niya ang breakfast na sinasabi nito. Hot pandesal, itlog, hotdog at pancakes ang naroon, meron ding hot chocolate na paborito niya. She likes chocolate so much.

     "I was right! At eight in the morning you'll wake up." Nakita niya si James na nagpupunas ng basang katawan habang papalapit sa kinaroroonan niya. She was delighted by what he said. Alam nito kung anong oras siya nagigising kapag walang pasok.

     "You cooked all of these?" tanong niya.

     "Of course! Who else would it be?!" nagmamalaking sambit nito.

     "Mukhang hindi masarap," biro niya na ikinalukot ng mukha nito. Natawa siya.

     "If you don't like, Fine! You can cook yourself," tila nagtatampong sabi ni James at tangkang ililigpit ang nakahain sa mesa. Natatawang pinalo niya ang kamay nito. "Ouch! You're always hitting me!" reklamo nito.

     "I'm just joking. You don't need to take it seriously. Di ka na nasanay sa'kin." Napangiti ito sa sinabi niya. "I'll eat na, bumalik ka na dun. Tingnan mo nga basa ka."

     "Okay, but join me once you're done eating."

     "Okay! sabi na lang niya para hindi na ito mangulit pa. Parang batang bumalik ito sa labas para maligo. Nag-umpisa siyang kumain ng almusal. Naubos niya ang pandesal at pancake na gawa nito. She's so full. Habang naghuhugas ay napaisip si Devon. Bakit nabaliktad ata ang sitwasyon. Himbes na layuan niya ito ay parang may magnet na humihila sa kanilang dalawa palapit sa isa't-isa, tulad kahapon. At ngayon ay ipinagluto pa siya nito na hindi nito ginagawa dati. She's confused. 'Bahala na!' bulong niya sa sarili.
    
     Pagkatapos magligpit ng pinagkainan si Devon ay sinamahan niya si James maligo sa pool. Tinuruan siya nitong lumangoy kaya di niya maiwasang makaramdam ng kilig kapag nagkakalapit sila. Panay ang harutan nila at hindi rin nawala ang walang humpay niyang pagpalo dito. Kasalukuyan silang nakaupo sa tabi ng pool at nagkukuwentuhan nang binuksan na naman nito ang paksa tungkol sa paghanga sa isang tao.

     "Devon, I'd been so curious this past few days. You didn't answer me well last friday evening." Namula si Devon sa sinabi nito dahil sa naalala niyang kakatwang tagpo nila ni James ng gabing iyon. "How does it feel when you like someone?" Tumingin ito sa kaniya ng matiim, parang nalulunod tuloy siya sa titig nito. Iniiwas niya ang tingin kay James at nilaro-laro ang tubig bago sumagot.

     "I think- if you really like someone, you're comfortable and happy. I don't know if that's enough to describe it but as far as I know, you feel like you'redifferent when that person is with you." Napapangiti siya habang sinasabi ni Devon iyon. Those words described what she feels about James. "Halika na, tanghali na masyado." Tumayo siya at akmang lalakad na palayo nang biglang magsalita si James.

     "Yeah! You're right. I like that girl. I'm comfortable with her presence and feels different when  she's with me." Napatulala si Devon sa narinig. James likes somebody else. She couldn't speak. It keeps repeating in her head. "Devon! Devon! Are you okay?" nag-aalalang tanong sa kaniya nito.

     "Ha?! Okay lang ako. Ano ba sabi mo, ma-may nagu-gustuhan ka na?" nauutal niyang tanong. Pinipigilan niya ang sariling mapaluha. Dalawang araw pa lang niyang narealized na gusto niya si James, affected na siya masyado. Pero matagal na ata niyang gusto ito at ang tagpong iyon ang talagang nagpagising ng nararamdaman niya para sa kinakapatid.

     Tumawa ito. "Why? You seemed so surprise."

     "Bakit naman? Hindi. It's not possible, liking someone. I'm sure schoolmate natin yan, ang dami atang magaganda dun. Do I know her?" tanong niya at kinindatan ito. 'Wala akong karapatang masaktan'.

     Malapad ang ngiti nito bago nagsalita. "You really know her," anito at iniwan siya. Nauna na itong bumalik sa loob ng bahay habang si Devon ay nakatulala parin at pilit nilalabanan ang sakit na nararamdaman. 'Ano ka ba Devon? Loka-loka ka. Hindi pa yan love paghanga pa lang yan. Wag kang parang tanga na nasasaktan,' saway niya sa sarili at pumasok na rin.

* * * * * * * * * * * * * * * * * *

     Matamlay na pumasok si Devon sa classroom nila na agad napansin ni Fretzie. Nakasalampak ang mukha niya sa mesa at nakatingin sa labas ng bintana. "Dev, may problem ka ba?" tanong na kaibigan.

     "Bes- Bakit ganun? Gusto mo yung isang tao pero iba naman ang gusto niya," malungkot na sabi ni Devon kay Fretzie.

     "You like someone?!" anito. Tumango siya at napabuntong-hininga. Kinuwento niya sa kaibigan ang mga nangyari sa kaniya nitong weekend. 

     "If you like him, go and tell James."

     "Sana ganun kadali yun Bes. He likes somebody else and that's not me. Ayokong mapahiya at isa pa nakatira kami sa iisang bahay." Dumating na ang professor nila kaya isinantabi niya na muna ang  kalungkutan. Isa sa mga dahilan kung bakit ayaw pa niyang ma-inlove ay ang pag-aaral niya. It can affect her studies and she doesn't want it to happen.

     After ng morning class nila ay dumiretso sila ni Fretzie sa tambayan nilang magkakaibigan sa canteen. She saw James na masayang nakikipagkuwentuhan kay Anne. Si Anne kaya ang tinutukoy nito? Parang sinasakal siya sa naiisip, dalawang kaibigan niya ang involve kaya napakasakit sa kaniya. Mabuti pang ibaling niya na lang ang pansin sa iba kaysa masaktan siya ng harapan at upang hindi na lumalim pa ang nararamdaman. Umupo siya sa tabi ni Ken. Nag-sorry ito sa hindi pagsipot sa usapan nila. Nagkunwari siyang nagtatampo kaya tinutukso sila ng ibang kaibigan na sinasakyan niya na lamang. Hindi pansin ni Devon ang pagtahimik at nakasimangot na si James. Natapos ang lunch nila at naiwan sila Devon, Fretzie, Ken at James sa mesa.

    "Aalis na kame ni Fritz. Mag-uumpisa na klase namin," paalam ni Devon sa dalawa.

    "Dev, are you free right after your class?" pahabol na tanong ni Ken.

    Tumingin siya kay James. Nagtaka siya dahil parang bad mood ito samantalang kani-kanina lang na kausap nito si Anne ay natawa pa ito ng malakas. "Wala naman akong gagawin. Bakit ba?"

    "Papasama sana ako sa'yo. I'll buy a dress for my cousin. Birthday niya kasi sa Wednesday."

    "Uy, magde-date sila mamaya!" tukso sa kanila ni Fretzie na nakatayo sa likuran niya. Siniko niya ito.

    "Devon has no fashion sense. For sure she can't pick a good dress," alaska ni James na ikinapikon niya. Kaya ba gusto nito si Anne dahil marunong itong mag-ayos samantalang siya ay pantalon, shorts at blouse lang ang kayang suotin. Dagdagan pa na hindi siya marunong mag-make-up tulad ni Anne.

     "Okay. I'll go with you. You don't have class after three right?"

     "Yeah. But, I can wait you till five after your last subject."

     "She can go with you at three. Wala kasi kaming class mamaya after that dahil nasa conference yung prof namin," singit ng bestfriend niya."

     "Sige. Hintayin na lang kita sa may parking lot mamaya Dev."

     "Pa'no si James? San siya sasabay pauwi?" tanong niya kay Ken at tumingin ito kay James. They exchanged glances.

      "I can handle myself," tila naiiritang sabi nito. Di ata iyon napansin ni Ken kaya nakangiting tumingin ito sa kaniya na nakikiusap.

      "Okay! Wait mo na lang ako mamaya." Tuluyan na silang nagpaalam sa dalawa. Habang nasa daan ay tinutukso siya ng kaibigan. Napansin din pala nito ang pagkairita ni James kanina. Tawa ng tawa si Fretzie sa paggaya nito sa accent ni James. Kaya nawawala ang lahat ng iniisip niyang problema dahil nagkaroon siya ng bestfriend na lagi siyang inaaliw at sinusuportahan. Masaya na siya dahil may nakapaligid sa kaniyang tulad nito.

      Nagpunta sila ni Ken sa Shangrila Plaza. Nakailang botique din sila bago makabili ng pan-regalo nito. Kumain na din sila ng dinner sa mall bago sila umuwi. She had fun. Masayang kasama ito. Kung sana ay ito na lang ang nagustuhan niya, sinagot niya na sana ito dati pa. Mag-aalas-diyes na nang ihatid siya ni Ken sa tapat na bahay nila. Hinalikan siya nito sa pisngi bago umalis na ikinagulat niya. He's sweet and thoughtful pero hanggang kaibigan lang talaga ang turing niya dito. Nag-doorbell siya. Siguradong nasa loob na si James. Nakakailang pindot na siya ng doorbell ay wala paring nagbubukas. Kinuha niya ang celphone sa bag at tinawagan ito.

     "Hello!" iritableng sagot ng nasa kabilang linya.

     "James! Asan ka ba? Kanina pa ko nagdo-doorbell hindi mo parin binubuksan. Alam mo namang wala akong susi diba." May naririnig siyang malakas na tugtugin sa kabilang linya.

     "I'm here at the club," tila walang pakielam na sabi nito.

     "What?! bakit hindi mo sinabi sa'kin. Sana kinuha ko na lang sa'yo yung susi kanina. Pa'no ako dito?" maktol niya.

     "You're busy with Ken and I can't tell you! You're so excited going out with him!" Nag-init ang ulo niya sa sinabi nito. HIndi niya alam kung bakit napaka-moody nito sa kaniya ngayon samantalang kahapon ay naghaharutan pa silang dalawa.

    "Fine! I was excited! But, you could text me that time or call me! What am I gonna do here outside?! Tumunganga habang naghihintay sa'yo!" sigaw niya sa kausap sa kabilang linya.

     "The hell I care!" sigaw din nito at pinatayan siya ng tawag. Naiiyak na siya sa ginawa nito. Buti na lang at nasa loob sila ng subdivision na mahigpit ang security kaya puwede niyang hintayin si James pagkauwi nito. Naupo siya sa bench sa may gilid ng gate nila. Hindi parin nawawala ang inis niya. Halos thirty minutes na siyang naghihintay pero wala parin ito. Kinontact niya uli ang phone nito pero Out of reach lagi ang sagot sa kaniya. 'Damn you James! Ano bang ginawa ko sa'yo?!' Buti na lang at wala siyang pasok bukas. Gumimik ang lalaking iyon nang hindi siya inaalala. 'You're idiot Devon, he cares Anne not you.'

     Nakita niyang palapit sa kinaroroonan niya ang guard na nakabike. Kilala niya ito, si Manong Loy naging close niya nang napatira siya sa Ninang Marge niya. "Devon, bakit nandito ka sa labas? Gabi na anak."

     "Wala po kasi sila Ninang. Si James po nasa club, dala po ang susi. Hindi niya po kasi sa'kin naibigay kanina sa school," pagdadahilan niya.

     "Si James ba kamo? Naroon ata siya sa may club malapit lang dito. Ang batang iyon talaga."

     "Saan po? Di ko po kasi alam iyon. Hindi pa po kasi niya ako naisama doon."

     "Halika't ihatid kita roon at nang makapasok ka na sa loob ng bahay. Umangkas ka na lang sa bisikleta ko."

     "Sige po." Isinuksok niya ang knapsack sa may halamanan sa likod ng bench at ang dinala lamang ay ang celphone niya. Wala naman sigurong magnanakaw ng bag na puro libro ang laman at calculator.

     Dalawang street lang naman pala ang layo nito sa subdivision nila pero hindi  nito magawang umuwi muna at ibigay sa kaniya ang susi. Pagkahatid sa kaniya ay nagpaalam na rin ito at binilinan siyang mag-ingat. Maraming tao sa labas at rinig ang ingay ng musika sa loob ng club. Nagtataka si Devon kung paanong nakapasok ang kinakapatid gayong pareho lang sila nitong seventeen. Papasok na siya sa loob nang may humarang sa kaniyang bouncer. Natakot siya sa hitsura ng lalake. Matangkad at malaki ang katawan nito na tila hindi rin marunong ngumiti.

    "Ilang taon ka na Miss?" tanong nito. 'Pati boses nakakatakot'

     Gumana ang isip niya. "I'm twenty! I was born May 20, 1990." Napangiti siya nang nakumbinsi niya ito. Nagbayad siya ng three hundred pesos na entrance fee. Buti na lang nadala niya ang wallet. 'Pahamak ka James, nabawasan ang pera ko nang dahil sa'yo,'  wika niya sa isip habang hinahanap kung nasaan si James. Madaming tao at mausok din gawa ng mga sigarilyo.

     Napag-alamanan niya sa counter na kaibigan ni James sa Australia ang anak ng may-ari ng club. Nasa bandang taas daw ang mga ito malapit sa may opisina. "Aray!" sigaw niya ng maapakan siya ng babaeng nagsasayaw kasama ata ang nobyo nito. Inisnaban siya ng babae samantalang ang kasama nito ay kinindatan siya. Inis na inismiran niya ang mga ito at pinagpatuloy ang paghahanap. Masyadong madilim dito samahan pa ng mga ilaw na kumukutitap na masakit sa mata. Ngayon lang siya nakapasok sa ganitong mataong lugar.

     Nakita niya si James na nakaupo sa taas sa may bandang balcony grills. Umakyat siya at lumapit sa mesa nito. Nakatingin ito sa mga nagsasayaw sa ibaba na tila malalim ang iniisip. May katabi itong  magandang babae na sobrang ikli ng suot. Nakahilig ito dito at nilalaro-laro ang tenga James. Akala niya ba gusto nito si Anne. Bakit may kasama itong iba, hindi naman niya kilala ang babae kaya sure siyang hindi ito ang tinutukoy ni  James. Lumapit siya sa dalawa, hindi parin siya nito napansin.

    "Who are you?! What do you need?!" mataray na tanong sa kaniya ng babae na ikinalingon ni James. Nabigla ito sa presensiya niya.

     "What are you doing here?!" galit na tanong sa kaniya nito.

     "Who's this girl James?! I thought you don't have a girlfriend!" singit ng babae.

     "Shut-up!" Napipilan ito ng sigawan ni James. Tumayo ito at hinila siya papunta sa opisina malapit doon. Hindi na rinig sa loob ang maingay na musika sa labas. "I said, what are you doing here?!" pasigaw nitong tanong.

     Nagpupuyos na siya sa galit. Ito pa ang may ganang sigawan siya gayung ito ang may kasalanan kung bakit napapunta siya sa maingay na lugar na'to. "I'm here because of the keys. Give it to me now, so I can go and  take a rest in the house."

     James chuckled. "Why? Did you enjoy so much and got tired? You could had been asked my bestfriend to be with you the whole time." Sinasagad na ni James ang pasensiya niya. Pati sarili nitong bestfriend dinamay pa.

     "I don't know what I did to you para ganyanin mo ko! Kanina lang umaga maayos pa tayo pero nitong hapon napaka-moody mo sa akin! I don't remember something na ginawa ko sa'yo para paghintayin mo ko sa labas ng bahay at sigaw-sigawan sa phone! Tapos ngayon, ikaw pa ang may ganang magalit! Just give me the keys and I'll go!" sigaw niya rin dito sa sobrang galit. Tila nabuhusan ito ng malamig na tubig sa sinabi niya. Kinuha nito ang susi sa bulsa nito at ibinigay sa kaniya. Inis na hinablot niya iyon at papalabas na nang magsalita ito.

    "You did something to me Devon that's why I'm like this." Napahinto siya sa tapat ng pinto. "You made me jealous and I can't take it that's why I'm here." Parang sasabog ang dibdib ni Devon sa narinig mula kay James. Umaasa siyang ang susunod na sasabihin nito ay akma sa iniisip niya. Sa mga oras na iyon, hindi masamang mag-ambisyon ang tulad niya.


2 comments:

  1. haaay naku james!! why dont you just tell devon what you feel! keasa mag party party ka dyan!! haha!!

    mare chap 11 na pleeeaaassseee....

    ReplyDelete