Chapter XIII
Araw ng paglipat ni Devon sa bahay ng kanyang ama. Habang buhat nito ang kanyang mga maleta upang dalhin sa dala nitong sasakyan ay nagpaalam siya saglit upang puntahan sa kuwarto si James. Ang kanyang ninang ay wala sa bahay nang araw na iyon at tinawagan lamang siya upang magpaalam. Si Manang Lita lamang ang naiwan at kasalukuyang nasa kusina at nagliligpit ng mga pinggan.
Kumatok siya sa kuwarto ni James. Wala siyang narinig na sagot mula dito kaya pumasok na lang siya. Nakita niyang nakaupo ito sa sahig at nakasandal sa may paanan ng kama. Hawak nito ang gitara ngunit hindi naman ito tumutugtog. Nang malaman nito na ama niya ang bisita nila nung nakaraang araw ay labis ang tuwa nito. Pero agad din iyong nawala dahil sa posibilidad na lumipat na siya ng bahay.
“James,” tawag niya at lumapit dito. Umupo siya katabi nito at ngumiti kay James.
“You’re leaving,” malungkot na wika nito at hindi tumitingin sa kanya. She grabbed his hand and sadly laugh.
“We’re still seeing each other James. Don’t worry,” she said.
He look at her. “So, you mean we can already tell them about us?” sabi nito na tila tinatantiya kung ano ang magiging reaksyon niya.
She pinched his cheeks with her two hands. “You’re cute!” kapagdaka’y sabi niya. Natatawang inalis nito ang kamay niya.
“Answer me please,” seryosong turan nito.
Nagkibit-balikat siya. “Okay! We’re gonna tell our friends but not to ninang.”
“Why not?” He’s eyeing her with disbelief.
“Please James,” paglalambing niya rito.
“Fine,” tipid na sabi nito.
“Hija, aalis na daw kayo ng papa mo,” tawag ni Manang Lita sa may pinto.
“Sige po, susunod na po ako,” sagot niya sa matanda. “Halika na, hatid mo kami ni papa sa may gate,” yaya niya kay James.
Nang patayo na siya ay hinila siya ni James at niyakap ng mahigpit. She’s gonna miss this. James kissed her forehead before he let go of her. Nagtatawanan sila pababa ng hagdan at natigil lang iyon nang humantong na sila sa labas. Kita niya ang pigura ni James sa side-view mirror habang palayo ang sasakyan nila sa bahay nito. She will surely miss the house and the people there.
Pagkababa niya sa sasakyan ay agad siyang namangha sa magandang bungalow house na nasa harapan niya. Sakop parin ng Makati ang titirhan niya. Matagal na itong nabili ng ama pero ngayon lang binalak na tirhan ng dahil sa kanya. Ang papa at kapatid niya ay dating sa Mandaluyong nakatira ngunit napagdesisyunan nilang dito na tumira para malapit sa pinapasukan niya. Matanda lang siya ng isang taon kay Coleen. Next year ay college narin ito.
“Devon!” excited na sigaw ng kapatid niya at sinalubong siya ng mahigpit na yakap.
“Baka naman di na makahinga yang kapatid mo Coleen,” biro ng papa nila.
“Excited kasi ako papa. Ngayon ko lang siya nakita, pa’no ayaw mo pa siyang dalhin sa bahay nung nakaraang linggo.
Tumawa ang papa nila sa inasta ng kapatid. Maganda ito, maputi at maliit ang mukha. Hindi tulad niya na nagmana sa ama, ang katangian nito ay nakuha sa ina. Unlike her, she didn’t experience having a mother by her side, dahil namatay ito nung isilang pa lang si Coleen. Ngayong magkakasama na silang tatlo, tiyak na magiging maganda ang samahan nilang magkapatid.
“Devon, share tayo sa isang room ah, malaki naman ‘yon, tiyak na magugustuhan mo.”
“You should call her ate, Coleen, mas matanda siya sa’yo,” singit ng papa nila.
Napanguso ito, and she found it cute. “Ayoko nga. Okay lang naman diba ‘yon Devon?” nakangiting tanong nito. Natatawang tumango na lang siya.
“Let’s go!” at hinila siya papasok ng bahay.
Inihatid siya ng ama at ni Coleen sa university. Gusto ng kapatid niyang pumasok at makilala ang kanyang mga kaibigan pero pinigilan ito ng ama dahil male-late na daw ito sa klase. Abot langit ang ngiti niya ng pumasok ng room nila kaya biniro agad siya ni Fretzie.
“Mukhang madaming stars kang nakikita, ah. Lupit ng ngiti mo bes, eh.”
“I’m so happy Fritz. Ang sarap pala ng may tatay at kapatid na ubod ng lambing,” manghang wika niya rito.
“I’m happy for you Devz,” sincere na sabi nito sa kanya. Naalala niya si James, ngayon pala nila sasabihin sa mga kaibigan ang tungkol sa kanilang dalawa.
“Thanks, bes.”
Tumawag sa kanya si James bago mag-lunch. Pinauna niyang pumunta si Fretzie sa canteen upang makipagkita kay James sa rooftop. They decided to tell them about their relationship. Pumasok sila ni James sa canteen ng magkahawak ang kamay, to imply first rather than directly telling them. Hindi niya maipinta ang reaksyon nila Ann at Ken nang makita sila habang ang ibang kaibigan ay nakangiti at tila alam na ang ibig sabihin ng holding hands nilang dalawa.
Nang maupo silang dalawa ay panay biro sa kanila ng ibang kaibigan samantalang sila Ann at Ken ay tahimik lamang. Nabigla siya nang tumayo si Ken at nagpaalam na aalis na muna. Tumingin siya kay James, tumango ito bilang pagsang-ayon sa iniisip niya. Dali-dali siyang tumayo at sinundan ang kaibigan.
“Ken! Ken!” tawag niya rito. Papunta ito sa parking lot sa sasakyan nito. Galit na humarap ito sa kanya.
“What?! You want to tell me na kayo na ng bestfriend ko at wala na kong pag-asa sa’yo!” anito.
“No, that’s not what I mean Ken. I’m sorry if I didn’t tell you about my feelings to him. I’m sorry if I hurt you. Kung kaya ko lang turuan ang damdamin ko, tiyak na magugustuhan kita ng higit pa sa pagiging kaibigan, pero hindi eh,” paiyak na sabi niya.
Ken is one of her closest friends. Ayaw niya itong masaktan dahil tiyak na masasaktan din siya. Higit sa lahat ayaw niyang mawala ito sa kanya. He’s like a brother to her. Nakatingin lang ito sa kanya at kita niya ang paghihirap na nararamdaman nito sa guwapo nitong mukha.
“Kaibigan lang ba talaga ang turing mo sa’kin?” tanong nito. Tumango siya. “Fine, just let me think first,” pagkatapos ay lumakad ito palayo sa kanya.
“Ken,” tanging nasambit niya habang sinusundan ng tingin ang sasakyan nito. ‘I’m really sorry’ malungkot na wika niya sa sarili.
Chapter XIV
Nasa kuwarto siya at nagbabasa ng libro nang mag-ring ang celphone niya. Napangiti siya kung sino ang tumatawag.
“Hello!” masiglang bati niya kay James.
“What are you doing?” tanong nito.
“Nah, just reading a book.”
“Have you eaten?” he asked. He’s so sweet that’s why she loves him.
“Yup! I’m waiting for my sister to come. She’s downstairs fixing her bike”
“Fixing her bike?!” di makapaniwalang bulalas nito.
“Yeah, suprised? My sister is weird. I’ll bring her in school one of these days to meet you.”
“You told her?”
“Yeah, and told her not to mention it to papa.” Natahimik itong bigla sa sinabi niya. “James?”
“What?”
“Did K-ken?”
“We should leave him alone for the meantime,” malungkot na sabi nito.
Halos dalawang araw na rin ang lumipas nang ipagtapat nila sa mga kaibigan ang tungkol sa kanila. James told her that he had a talk with Ann. Nakausap niya na rin ang kaibigan at masaya ito para sa kanila ni James. Kahit noon pa naman daw ay pansin na nitong may gusto si James sa kanya. She hugged her after that and now they’re getting closer than before.
“Hey! I think we should hang-out tomorrow,” sabi niya rito.
“You-? Inviting me to hang-out?” di makapaniwalang sabi nito.
“Why? Saturday naman bukas. Isasama ko na rin ang kapatid ko. How about, a night swimming with our friends,” suhestiyon niya.
“Good idea! Here in the house. Mom will be out tomorrow together with Manang Lita and Mang Ben.”
“Saan pupunta sila ninang?”
“As usual, another conference, but not in Baguio. It’s now in Tagaytay.”
Narinig niya ang pagtawag sa kanya ng kapatid mula sa labas kaya nagpaalam na siya kay James. “James, gonna go now. My sister’s calling me.”
“Okay, bye. Love you,” anito. Napangiti siya sa sinabi nito. “Hey! Are you not going to say something to me?” reklamo nito.
“Haha- Okay, bye and I love you,” at pinindot ang end button ng phone niya.
“Why sis?” she asked, while Coleen is continuously fixing her bike.
“Nothing, I just want to invite you for a ride.” Tumayo ito na puno ng mga grasa ang kamay. “Of course with this bike,” nakangiting sabi nito.
“I’ll ride at the back?”
“Nope! Come,” anito.
Sinundan niya ito papunta sa may garden nila sa likod ng bahay. There, she saw a new bike, same as with Coleen.
“When did-?”
“I’m the one who bought that, not dad,” nagmamalaking sabi nito. Lumapit siya sa kapatid at niyakap ito. She was extremely happy about her sister’s thoughtfulness.
“Thanks Coleen. I’m so happy that I have a sister like you.”
Tumawa ito. “Yeah- me too. But, I think, you should now let go off me, sis. Your choking me.”
Binitawan niya ito at nagkatinginan silang magkapatid. And, they were both laughing in the middle of the night.
Sabado ng hapon, napagdesisyunan ni Devon na puntahan si Ken sa bahay nito kasama ang kapatid niya. She wants to end this misunderstanding. Devon told Coleen about this and the latter insisted to accompany her. They were in front of Gil’s house when an old woman came out.
“Good morning po,” bati niya sa matanda. Katiwala siguro ito nila Ken base sa garbage bag na dala nito.
“Manang, andyan po ba si-” hindi na niya natapos ang itatanong nang lumabas ang taong hinahanap niya.
“Manang-” Napatigil ito nang makita silang dalawa ni Coleen. Mukhang good mood naman ito kaya pagkakataon niyang kausapan si Ken ng maayos.
“What are you doing here?” tanong nito, ngunit blangko parin ang mukha.
“Ken, I just want to talk to you. Please?”
Tumango ito at pinapasok silang dalawa ng kapatid niya. Mas malaki ang bahay ng mga ito kaysa kila James. Nagpaalam ito saglit upang pumunta sa kuwarto nito. Ang matandang nakita nila kanina ay dinalhan sila ng cake at juice sa may sala.
“Wow, ang guwapo naman pala ni Ken. Sino mas guwapo? Siya o si James?” kinikilig na turan ng kapatid niya.
“Ano ka ba,” saway niya kay Coleen pero humagikhik lang ito. Natahimik lang ang kapatid niya nang dumating uli si Ken at maupo sa isahang upuan.
“Okay, we can talk but I think, it should only be, between us,” umpisa nito at tiningnan ang kanyang kapatid.
“Fine, I’ll just go in your garden. Where is it?” tanong nito kay Ken at dali-daling tumayo nang makita kung nasaan ang hinahanap. Umupo si Ken katabi niya.
“Ken, I really am sorry,” umpisa niya.
“You know Devon, I was really hurt that my bestfriend was the one you love. At first, I was so mad but after I analyzed what’s been going on, I realized I don’t have the right to feel that I was being betrayed dahil tinanggihan mo na ‘ko nung una pa lang,” nakangiting sabi nito, pero alam niyang masakit parin kay Ken ang nangyari.
“Thanks, Ken,” sabi niya rito at niyakap ang kaibigan.
Pagkatapos nilang mag-usap ay pinakilala niya ang kapatid niya rito. Mukhang nagkasundo agad ang dalawa dahil nagbibiruan na agad ang mga ito. Sinabi niya kay Ken ang planong night swimming ngayon sa bahay nila James. Mabilis pa sa alas-kuwatrong nag-empake ito ng damit na gagamitin nito mamaya. Dumaan muna sila sa kanilang bahay, gamit ang sasakyan ni Ken, upang kumuha ng damit nila ni Coleen. Ang papa naman nila ay nagpaalalang mag-ingat sila at umuwi agad bukas ng umaga. Sobrang ingay ni Coleen kaya tawa sila ng tawa ni Ken habang nagbibiyahe papunta kina James.
Pinagbuksan sila ng gate ni Ivan nang magbusina si Ken. Sinabi nitong sila na lang iniintay. Ipinakilala niya rito si Coleen. How she missed this house. Ngayon na lang uli siya nakapunta sa dating naging tirahan niya. Kompleto ang mga kaibigan niya na kasalukuyang naliligo sa pool. Nang bumaba si James galing sa itaas at nagkatinginan ito at si Ken, parang huminto ang daigdig, waring nananantiya ang bawat isa. Unang bumasag ng katahimikan ay si Ken. Lumapit ito kay James at inakbayan.
“You’re lucky James,” pabirong sabi nito.
“Yeah! I am!” sagot ng isa. Nakatingin pareho sa kanya ang dalawa kaya nakaramdam siya ng ilang.
“Itigil ni’yo nga yan!” reklamo niya at nagkatawanan ang mga ito. Alam niyang okay na uli ang samahan nilang magkakaibigan.
Pinakilala niya kay James ang kapatid. Si Coleen naman ay puro pangaral ang ibinigay sa kanyang nobyo na huwag daw itong magkamaling saktan siya kung hindi ito ang sasapak kay James. Her boyfriend was only laughing while Coleen’s kept bragging about it. Pagkalabas nila sa pool area ay naghiyawan ang ibang kaibigan. She was happy, really happy. She’s hoping that it will last forever.
Magkatabi sila ni James sa may kubo at pinapanood ang mga kaibigan habang naliligo ang mga ito. Si Fretzie, Ivan, Coleen at Ken ang magkakapartner habang sila Anne at Tricia ang nagsilbing referee. Kahit ngayon pa lang kakilala ng mga kaibigan ang kanyang kapatid ay napalapit na agad ito sa kanila, and she’s happy about it.
“What are you thinking?” James asked.
“Nothing. I’m just feeling happy,” sagot niya rito at ngumiti.
James held her hand tightly. “I’m happy too. Promise me that you’ll stay with me forever and never leave me,” seryosong turan nito.
She looked at him with passion. James is so serious about their relationship. Habang tumatagal mas minamahal niya ito.
“I promise,” mahinang bulong niya rito at kinintalan ng halik si James sa labi na ikinabigla nito. Natawa tuloy siya sa tulalang reaksyon nito. Narinig niya na lang ang sigawan ng mga kaibigan. Namula tuloy siya dahil nakatingin lahat ang mga ito sa kanilang dalawa ni James. Pabirong binato ni James ang mga ito ng mga crackers na hindi pa nabubuksan. Himbes na matigil ang mga ito ay mas lumakas pa ang hiyawan ng kaibigan nila kaya natatawang hinila siya ni James at lumundag sa pool kung nasaan ang mga ito.
No comments:
Post a Comment