A Journey to Hate and Love (JaeVon Fanfic) Ch. 17-18

Chapter XVII

After eight years…..

           

            Devon is waiting in the airport, looking around for her sister. Coleen told her that she’s gonna be here at exactly seven in the morning to pick her up, but one hour had passed and she’s bored waiting for her. She stood up and decided to leave when she saw a familiar figure coming on her way.

           

            Coleen hugged her tightly and kissed her cheek.

            “I’m sorry, I was late,” hinging dispensa nito.

            She pinched her nose. “Ang sabihin mo, tinanghali ka na naman ng gising,” aniya.

            Tumawa lang ito at binitbit ang dala niyang duty free bags.

            “Iyan talaga ang binitbit mo, ah. Bakit hindi itong maleta ko?” biro niya sa kapatid habang naglalakad sila palabas ng airport.

            “Of course, andito ang pasalubong ko,” wika nito at humagikhik.

            “How’s papa?” tanong niya rito. Inilagay nito sa compartment ang mga gamit niya.

            “He’s really fine. Pasensya na daw at di siya nakasama, may biglaang tour sila ng mga empleyado niya, so, baka Friday na kayo magkita,” paliwanag nito.

            Nagkibit-balikat na lang siya. It’s been eight years nang umalis siya Pilipinas, at ngayon na lang uli siya nakauwi. Maganda ang naging buhay niya sa ibang bansa, mabait ang kanyang Aunt Lucy at itinuring siyang sariling anak. Nag-iba siya ng course na kinuha pagdating sa L.A. She took up management and graduated with honors. No’ng una medyo na-homesick siya, pero nawala din ‘yon nang ‘di niya namalayan. Ngayon, she’s the one, managing her aunt’s restaurant. Lumago pa iyon, simula ng ibigay nito sa kanya ang pamamahala no’n.

            During christmas and new year, ang papa niya at si Coleen ang lumilipad papunta sa L.A., para doon ipagdiwang ang pasko. She was still communicating with her other friends. Minsan nagchachat sila ni Fretzie at dito niya nalaman ang nangyari sa taong sinaktan niya eight years ago.

            Nagpunta si James sa Australia one week after niyang umalis. Tulad nang nasabi sa kanya ng Ninang Marge niya, it’s best for James para mapunta dito ang karapatan nito sa ama. But, she was surprised when Fretzie told her that James came back in the Philippines. Dito parin daw si James nag-aral at nanirahan. Of course, her bestfirend didn’t know about the inheritance issue, kaya ang akala lang nito ay nagpalipas lang ng sama ng loob si James after ng break-up nila. Simula noon, hindi na siya muling nagtanong pa tungkol dito at pati na rin sa Ninang Marge niya.

            “Kamusta naman kayo ni Ken?” tanong niya sa kapatid na kasalukuyang nagmamaneho.

            Napangiti ito sa tanong niya. Tama ang hinala niya na may gusto ito kay Ken. Habang nasa Amerika siya ay panay kuwento ito tungkol sa paglabas-labas ng dalawa. But, Ken wasn’t the one who initiate, it was her sister. Coleen was the one who courted Ken, funny, but it’s sweet. Halos four years daw nitong kinulit ang kaibigan, at gusto na nitong sumuko. But right after, she graduated from college, Ken made an appearance and asked her to be his girlfriend. Almost, three years na ang mga ito, at sa nakikita niya sa kapatid masayang-masaya naman ito.

            Pagkadating nila sa bahay ay nagpaalam muna siya kay Coleen na matutulog na muna. She’s tired and craving for a nap.

            Nagising siya ng alas- singko na ng hapon. She saw a note on her side table. Umalis daw muna si Coleen, dahil tumawag dito ang boss nito sa modeling agency na pinagtatrabauhan nito. Her sister works as a fashion assistant. Para sa kanya, mas bagay dito ang maging modelo kaysa maging assistant lamang. Marami na raw ang nag-alok dito pero hindi nito tinanggap dahil mas gusto nito ang pribadong buhay.

            She’s hungry at tinatamad siyang magluto. Naligo siya at nagbihis. Pinagmasdan niya ang sarili sa salamin. Aaminin niya, mas nagustuhan niya ang pagbabagong nangyari sa kanya. Medyo pumayat siya, pero mas bumagay iyon sa makurba niyang katawan. Nag-light siya ng kaunti pero nanatili parin ang morena niyang balat. Natatawa siya nang maalala kung paanong purihin siya ng mga kaibigang Amerikano. They were envious dahil sa skin color niya, naalala niya tuloy si James, dahil panay puri din ito sa kulay niya.

            She has a straight hair, at bago siya umuwi ay nagpa-bangs siya. Her American friend told her that she looks like Sandra Bullock. Marami siyang naging suitor sa ibang bansa, pero nanatili siyang single na ipinagtaka ng mga naging kaibigan do’n. They didn’t know na may pinaglaanan na siya ng damdamin, and she couldn’t wait to see him again and win him back.

            Sumakay siya ng taxi at nagpahatid sa MOA. How she misses that place, isang tao lang ang naaalala niya sa lugar na iyon.

            James was in the mall, strolling around and looking for a gift. Ivan called him at sinabing birthday daw  ni Fretzie sa sabado. Tutal naman ay kagagaling niya lang sa opisina, kaya naisipan niya na ngayon na bumili ng regalo para sa kaibigan.

            Maraming tao ngayong araw dahil may free concert sa labas. Puro teenagers ang mga naroon. Sa dami ng tao, nahihilo siya at nalilito kung saan ba maghahanap ng mabibilhan. ‘Shit! Bakit ba kasi ngayon ko naisipang pumunta dito’ wika ni James sa sarili.

            Pumasok siya sa isang boutique na puro accessories ang tinda. Fretzie likes cute things, kaya sure siyang magugustuhan nito ang nabili niyang bracelet na gawa sa clay material. He decided to eat dinner bago umuwi sa condo niya sa Makati. He’s not living with his mother anymore dahil may sarili na itong pamilya. She remarried five years ago, and he’s happy about it. He got a cute bro, Jonah. He turned four years old last month at mas lalong naging makulit ito.

            Patawid si James sa kabilang bahagi ng mall nang may makitang pamilyar sa kanya. Palabas ang babae sa restaurant at tumatawa habang may kausap sa celphone nito. Lalapit sana siya para matingnan ito ng malapitan pero biglang humarang sa daraanan niya ang mga teenagers na naghaharutan.

            “What the hell?” inis na bulong niya.

            Nang makalagpas siya sa mga ito ay hinanap ng mata niya ang babae pero di na niya ito makita. Namamalik-mata lang ba siya? Sigurado siya sa nakita. Kahit na nag-iba ang buhok nito at nag-light nang kaunti ang kulay, hindi nagkakamali ang paningin niya. Isa lang ang puwede niyang gawin para makumpirma kung nakauwi na ito sa bansa.

            Nagmamadali si Devon palabas ng mall. Hindi niya inaasahan na maraming tao ngayon. Pagkalabas niya ng restaurant ay tumawag sa kanya ang papa niya at sinabing nasa bahay ito. Umuwi ito para makita siya, dahil hindi na daw nito matiis na sa friday pa siya makita ng ama.

            Pagkababa niya ng taxi ay nakita niya agad ang sasakyan ng ama sa garahe.

            “Pa?” tawag niya mula sa labas.

            Her father came out and was hugging her tightly.

            “How I missed you, my dear,” anito.

            “Papa naman, baka di na’ko makahinga. Ang higpit ng yakap mo, eh,” tumatawang wika niya.

            Kakamot-kamot ito sa ulo nang bitawan siya. Her father still looks amazing, kahit may edad na, guwapo parin. Well, saan pa ba siya magmamana. Carbon copy daw siya ng ama sabi ng Auntie Lucy niya.

            “Kumain na po ba kayo?” tanong niya dito habang papasok sila sa loob ng bahay.

Chapter XVIII

            Maagang nagising si Devon para batiin ang bestfriend niyang si Fritz. Apat na araw na ang lumipas mula nang nakauwi siya. Wala silang ginawang magkapatid kung hindi maglakwatsa. Nagkita na rin sila ni Ken, at puring-puri siya nito dahil mas lalo daw siyang gumanda. Hindi niya pa nakikita si Fretzie, nag-uusap lang sila sa telepono dahil kasalukuyang nasa Cebu ito kasama si Ivan.

            Tama ang sapantaha niya, nagkakagustuhan ang mag-childhood friends. Kahit itinatanggi pa nito noon na magkaibigan lang ito at si Ivan, hindi siya naniniwala. Engaged na ang dalawang kaibigan at nagpaplanong magpakasal sa susunod na taon. Engaged na rin daw si Anne sa boyfriend nitong British. Fashion designer daw ito at nakapagtayo na ng isang boutique, sabi sa kanya ng kapatid. Si Tricia naman daw ay laging nasa ibang bansa dahil sa pagiging ramp model nito.

            Pagkatapos magtext si Devon kay Fretzie ay bumaba na siya upang kumain. As, usual, mag-isa na naman siya sa bahay. May pagkain na sa mesa, kaya kumuha na lang siya ng plato.

            Katatapos niya lang maghugas nang may mag-doorbell. Sinipat niya ang sarili at okay naman ang ayos niya. Nakapag-hilamos na siya at nakapag-sipilyo.

            Pagbukas niya ng pinto ay parang nanigas ang kanyang katawan. Sa harap niya ay ang taong lubos niyang nasaktan walong taon na ang nakalipas.

            He’s still looking good. Bukod sa tumangkad ito ay lumaki din ng bahagya ang katawan nito. Nagkalaman na ito, hindi tulad noon na payat ang lalaki. ‘A hunk,’ iyon ang puwede niyang i-describe kay James. Puwedeng maging modelo ito ng isang magazine, sa suot nitong long sleeve denim shirt at straight leg jean.

            Nakatitig parin siya dito. She really misses him. Devon wanted to hug and kiss him, pero kita niya sa mga mata nito ang galit.

            Pumasok ito sa loob nila kahit wala pa siyang sinasabi. Pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa.

            He chuckled, tila nang-uuyam.

            “So you’re back?” sabi nito, at umupo sa sofa. “Nice couch,” anito.

            “Why are you here?” she asked but still standing beside the door. Hindi niya sinara ang pinto sa takot na kung anong gawin nito sa kanya.

           

            Wala naman dapat siyang ipag-alala, dahil kahit galit si James, hindi nito kayang manakit.

            “Scared?” anito at sinabayan ng pagak na tawa.

            “Ano bang kailangan mo?”

            “Nothing, just visiting you. I just want to see kung ano ang pinagbago mo.”

            Nabigla siya sa pagtatagalog nito.

            “Surprised? Well, magaling na ‘kong mag-tagalog, hindi tulad noon. Ikaw? May bago ba sa’yo, oh, isa ka pa ring sinungaling?!” pauyam na wika nito.

            Nasaktan siya sa sinabi nito. Sinungaling ba talaga ang tingin nito sa kanya? Lumapit siya dito upang magpaliwanag dahil hindi niya na matagalan ang galit sa mga mata nito.

            “James, let me explain,” sabi niya.

            Tumayo ito at lumayo sa kanya nang hahawakan niya ang kamay nito.

            “You don’t need to explain. You’re a liar at di na magbabago ‘yon. Hindi rin ako magtataka kung marami kang pinaglaruan sa ibang bansa,” insulto nito sa kanya.

            She couldn’t take it anymore. Kapakanan nito ang inisip niya kaya siya umalis, pero galit ang natanggap niya mula dito. She was an idiot.

            “James, I just wan-” hindi na niya natapos ang pagpapaliwanag sa pagsabat nito.

            “Stop it! I don’t wanna hear things coming out from you. I won’t believe it!” kapagdaka’y lumabas at ibinalibag pasara ang gate. Rinig niya ang pagharurot ng motorsiklo nito na nakaparada sa tapat nila.

            Nanlulumong napaupo siya sa sahig. Hindi siya makapaniwala na magkikita silang muli ni James, ngunit sa hindi magandang sitwasyon. Galit ito sa kanya. Paano niya ito mapapaliwanagan kung isang salita pa lang niya ay ayaw na nitong marinig. Higit sa lahat, paano niya uli makukuha ang pag-ibig nito kung galit ang pumalit doon.

            James angrily threw the keys on the couch. He went to his room and laid down.

            “Damn!” he hissed.

            Why he’s feeling that way. He was mad at her, but when James saw Devon right after she opened the door, he was extremely excited to see her again.

            She’s gorgeous. Kahit bagong gising ito, lutang parin ang kagandahan. Maamo parin ang mukha nito. She looks like an angel sa suot nitong black sleepwear. Kahit simple lang, halata parin ang magandang hubog ng katawan nito.

            He hated seeing her again. Nalaman niyang bumalik na ito ng bansa nang tawagan niya si Ivan. Kinumpirma nitong nakauwi na si Devon. Naisip niyang puntahan ito sa bahay. Nang makita niya ito, nakaramdam siya ng galit dahil sa panloloko nito sa kanya. Pero kahit na gano’n ang kanyang nararamdaman, di niya maiwasang hindi naising yakapin ito. Kung hindi siya lumayo agad nang palapit ito sa kanya, baka kung ano na ang nagawa niya.

            He hates her, pero galit din siya sarili dahil mahal niya parin ito sa kabila ng ginawa ni Devon sa kanya.

            Nagpunta si Devon sa mall kinatanghalian upang makalimutan ang engkuwentro nila ni James kanina. Nakaupo siya sa gilid ng ice skating range habang pinapanood ang mga taong nagkakasiyahan sa loob.

Tumunog ang kanyang celphone na nasa bag. It was Fretzie calling her.

“Hi Fritz! Happy birthday,” bati niya sa kaibigan.

“Devon, ngayon ko lang nabasa ang text mo. Nasaan ka ba?”

“Here, at the mall. Why?”

“Oh my- hindi ko ba nasabi sa’yo nung tumawag ka sa’kin?”

“Ang alin?” takang-tanong niya.

“That we’re going home in Manila this morning to celebrate my birthday.”

“You’re here na? Wala ka namang nabanggit sa’kin.”

“Geez, but, di bale na. Just come here in our house. Ngayon na, ha, para magkita na tayo. Don’t forget to bring my pasalubong.”

“May gano’n talaga?” natatawang wika niya.

“Syempre. I’ll wait for you. Our other friends will come also. Bye bes- see you soon, mwah.”

Napaisip siya, pupunta rin kaya si James mamaya?